Από δω και πέρα, θα μπορώ να οδηγώ ;

Α. Καργάδου | 12-2-2018


Ο ασθενής έχει μόλις συνέλθει από ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή έχει τεθεί η διάγνωση μιας χρόνιας νευρολογικής πάθησης (πχ πολλαπλή σκλήρυνση ) ή τέλος, έχει αναρρώσει από ένα χειρουργείο στη μέση του. Η ερώτηση του είναι σαφής. Θα μπορεί με ασφάλεια να οδηγήσει από δω και πέρα ;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη : εξαρτάται από την πάθηση, την σοβαρότητά της αλλά και από τον ίδιο τον ασθενή. Για να μπορέσει κανείς να οδηγήσει, πρέπει να έχει αρκετές ιδιότητες.
Κατ' αρχήν πρέπει να έχει σαφή αίσθηση του περιβάλλοντος. Ένας ασθενής με προχωρημένη άνοια, δεν είναι σωστό να συνεχίζει να οδηγεί (αν και αυτό δυστυχώς ακόμα συμβαίνει στην Ελλάδα) Είναι πολύ δύσκολο να πάρει κανείς τα κλειδιά από έναν άνθρωπο πχ 70 χρονών, ο οποίος μάλιστα επιμένει πως “δεν έχει τίποτα...”
Στη συνέχεια ένας οδηγός πρέπει να έχει γρήγορα αντανακλαστικά, καλή όραση και ακοή, αλλά και συγκέντρωση. Τέλος, πρέπει να λειτουργούν σωστά τα άκρα του (χέρια και πόδια) για να μπορεί να χειριστεί εύκολα και γρήγορα το τιμόνι, την ταχύτητα, το φρένο κλπ

Ας δούμε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

1 Επιληψία

Γενικά η επιληψία θεωρείται αντένδειξη για να μπορέσει κάποιος να οδηγήσει. Αυτό που διαφέρει από χώρα σε χώρα (αλλά και από περιοχή σε περιοχή στην ίδια χώρα) είναι το χρονικό διάστημα, δηλαδή πόσο καιρό πρέπει να είναι κανείς χωρίς κρίση για να θεωρηθεί ασφαλής. Στο παρακάτω link υπάρχει η σελίδα του epilepsy.com που αφορά στην κάθε πολιτεία των ΗΠΑ ξεχωριστά

https://www.epilepsy.com/driving-laws

Το θέμα της επιληψίας όμως είναι πιο σύνθετο ακόμα, διότι και τα φάρμακα που δίνουμε για την θεραπεία της επιληψίας, επηρεάζουν την ικανότητα οδήγησης, διότι μπορεί να προκαλέσουν ζάλη, υπνηλία, διπλωπία, ελάττωση της προσοχής κλπ.

2 Άνοια και νόσος Alzheimer

Θα έλεγε κανείς εκ πρώτης όψεως, ότι σε έναν άνθρωπο που διαγνώστηκε νόσος Alzheimer θα πρέπει να αφαιρεθεί αμέσως το δίπλωμα, ωστόσο δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Οι ασθενείς με αρχικές, ήπιες μορφές της νόσου, μπορούν να περάσουν συνήθως τις δοκιμασίες οδήγησης. Ωστόσο, οι διάφορες μορφές άνοιας, έχουν προοδευτική εξέλιξη και τελικά επιδείνωση (σε αντίθεση με την επιληψία που παραμένει σχετικά σταθερή). Θα πρέπει να εκτιμήσει κανείς και την συμπεριφορά στην οδήγηση του ασθενούς. Αν κάποιος πχ οδηγεί συνεχώς με πολύ χαμηλές ταχύτητες, δεν μπορεί να αλλάξει λωρίδα, χάνει μονίμως το δρόμο ή δέχεται συνεχώς πρόστιμα από την τροχαία, μάλλον θα πρέπει να σταματήσει να οδηγεί.
Γενικά θα πρέπει ανά τακτά χρονικά διαστήματα να υπάρχει νευρολογική επεναξέταση πχ κάθε 6 μήνες. Στην πράξη, είναι αρκετά δύσκολο να αφαιρεθούν τα κλειδιά από έναν άνθρωπο πχ 70 ετών, διότι αυτό του περιορίζει σημαντικά την ελευθερία του. Στο παρακάτω link από τον ιστότοπο του Alzheimer’s Association μπορεί να δει κανείς πρακτικές οδηγίες για το θέμα αυτό.

https://alz.org/care/alzheimers-dementia-and-driving.asp

3 Νόσος του Parkinson Όλα τα συμπτώματα της νόσου (τρόμος, δυσκαμψία, αργές κινήσεις) μπορεί να εμποδίσουν τον οδηγό από το να οδηγεί ασφαλώς. Επίσης επηρεάζονται η ταχύτητα της αντίδρασης και η αίσθηση του χώρου. Τέλος, τα αντι-παρκινσονικά φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν υπνηλία. Και εδώ ωστόσο ισχύει ότι στα αρχικά στάδια της νόσου, η οδήγηση είναι ασφαλής.

4 Πολλαπλή σκήρυνση

Η νόσος προσβάλλει σχετικά νεότερα άτομα πχ 20-40 ετών και έτσι το πρόβλημα με την οδήγηση είναι εδώ πιο έντονο. Η πολλαπλή σκλήρυνση έχει συχνά χαοτική και απρόβλεπτη εξέλιξη, σε αντίθεση με την άνοια και την νόσο Parkinson. Στις περιόδους έξαρσης, η οπτική νευρίτιδα μπορεί να προκαλέσει μεγάλη δυσκολία στην οδήγηση. Η υπερτονία, τα μουδιάσματα και η κακή αίσθηση των άκρων μπορεί να παρέμβουν στο πάτημα του φρένου ή στην αλλαγή πορείας με το τιμόνι. Ευτυχώς, οι περισσότεροι ασθενείς με τη νόσο αυτή, διατηρούν την ικανότητα να οδηγούν με ασφάλεια.

5 Νευροχειρουργική επέμβαση

Προφανώς εδώ παίζει ρόλο το είδος του χειρουργείου. Για μια χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο (πχ την αφαίρεση ενός όγκου ) η οδήγηση επιτρέπεται 6-12 μήνες μετά το χειρουργείο, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει σοβαρό νευρολογικό έλλειμμα (πχ μειωμένη όραση ή ημιπληγία) και ότι ΔΕΝ έχει συμβεί επιληπτική κρίση. Για ένα χειρουργείο στη σπονδυλική στήλη (πχ μικροδισκεκτομή στη μέση ή τον αυχένα, σπονδυλοδεσία κλπ) η οδήγηση ξεκινάει 3-6 εβδομάδες μετά το χειρουργείο, ανάλογα με την βαρύτητα της επέμβασης.

Στις παραπάνω περιπτώσεις δεν αναγράφονται κάποιες σαφείς οδηγίες ή κατευθυντήριες γραμμές. Ο γιατρός πρέπει να εξετάσει με προσοχή τον ασθενή του και να συζητήσει μαζί του, κρίνοντας τόσο την ασφάλεια του πάσχοντος- οδηγού, όσο και την ασφάλεια των πεζών. Στο παρακάτω link μπορείτε να δείτε αυτό που ισχύει στο Ηνωμένο Βασίλειο σε σχέση με την οδήγηση και τις νευρολογικές παθήσεις.

https://www.gov.uk/guidance/neurological-disorders-assessing-fitness-to-drive


► καλέστε στο 210 - 640 3183 (όλο το 24ωρο, 365 ημέρες το χρόνο) και ζητείστε ένα ραντεβού με τους γιατρούς του Neurocenter.gr